Tegoroczne żniwa kukurydzy na ziarno zapisały się w pamięci rolników jako jedne z najtrudniejszych od lat. Samo rozpoczęcie kampanii opóźniło się o około dwa, w niektórych rejonach nawet trzy tygodnie w porównaniu do wcześniejszych lat. Było to związane z wysoką wilgotnością ziarna, spowodowaną deszczową pogodą oraz trudniejszym oddawaniem wody w wyniku wczesnego przymrozku.

Po wyjątkowo mokrej jesieni, częstych opadach deszczu i ostatnich opadów śniegu, zbiory znacząco się wydłużyły. Właściwie trzeb powiedzieć, że na razie zbiór został zatrzymany. Warunki terenowe utrudniały wjazd maszyn praktycznie na każdym etapie. W wielu regionach kombajny poruszały się po głębokim błocie, grzęzły na zwięzłych glebach, a część plantacji była dostępna dopiero po okresowych przymrozkach.

Rekordowy areał i mniejszy potencjał plonów

W 2025 roku w Polsce obsiano kukurydzą blisko dwa miliony hektarów, z czego ponad milion trzysta tysięcy stanowiła kukurydza na ziarno. Już wiosną zapowiadało się, że plony nie będą tak wysokie jak w poprzednich sezonach. Długie okresy chłodów tej wiosny sprawiły, że kukurydza słabo rosła w czasie, w którym decydował się plon. Mimo, że w wielu gospodarstwach technologia uprawy, obsada i kondycja roślin stały na wysokim poziomie, to ostatecznie okazało się, że złych warunków z początku uprawy nie dało się zniwelować. Wielu rolników było niemile zaskoczonych plonami, które były wyraźnie niższe niż w zeszłym roku. W niektórych gospodarstwach plon był niższy o nawet 3 – 4 tony z hektara przy wilgotności 37 – 40%. Gdyby przeliczyć to na standardowe 30%, okazałoby się, że zbiory są jeszcze niższe.

Pogoda, która zatrzymała kombajny

Tegoroczne żniwa kukurydzy były mocno rozciągnięte w czasie. W części kraju rolnicy zaczynali koszenie już w październiku, ale plany szybko popsuły krótkie, intensywne opady deszczu, które zamieniły pola w trudne do pokonania połacie błota. Zdarzało się, że kombajny lgnęły, a gospodarstwa musiały organizować dodatkowe sprzęty do wyciągania maszyn lub rezygnować z najtrudniejszych fragmentów pola.

W niektórych rejonach, zwłaszcza o cięższych glebach, zbiór przeciągnął się aż do końcówki listopada, kiedy pojawiły się pierwsze przymrozki i lokalne opady śniegu. Mokra powierzchnia gleby, koleiny i ograniczona nośność terenu znacząco spowalniały prace, zwiększały koszty i powodowały konieczność przerw.

Przykładowa tabela potrąceń za wilgotność (przy cenie 420 zł/t przy 30%)

Poniżej znajduje się czytelna tabela pokazująca, jak zmienia się wartość tony kukurydzy przy różnych poziomach wilgotności. Jest to przykład oparty o stałą stawkę potrącenia –10 zł za każdy 1% wilgotności powyżej 30%.

Tabela jasno pokazuje, jak szybko rosną straty przy wysokiej wilgotności. Dla partii 50 ton różnica między kukurydzą o 31% a 40% wilgotności może wynieść aż 4500 zł.

Ceny kukurydzy podczas żniw

Ceny w trakcie sezonu były zmienne i zależne od regionu, ale najczęściej:

• kukurydza sucha trzymała stałą, umiarkowaną cenę,
• kukurydza mokra taniała wraz ze wzrostem wilgotności.
• Ze względu na kłopoty ze zbiorami i przerwy w młocce, nie było w tym sezonie masywnych dostaw do punków skupu i gwałtownych spadków cen.
• To spowodowało, że w odróżnieniu od wcześniejszych lat, cena kukurydzy w większości regionów kraju nie tylko nie spadła, ale pod koniec listopada nawet nieznacznie wzrosła.

Podsumowanie

Żniwa kukurydzy na ziarno były w tym roku wyjątkowo trudne. Nawet dobrze prowadzona kukurydza nie potrafiła dać oczekiwanych wysokich plonów, na dodatek wysoka wilgotność ziarna obniżała jego cenę i dochód z uprawy. Do tego dochodzą niezwykle trudne warunki warunki pogodowe i terenowe. Te trudności w zbiorze spowodowały stopniowy dowóz towaru do punktów skupu, co uchroniło rolników przed spadkami cen. Mało tego, pod koniec tego miesiąca cena nawet wzrosła. W wielu miejscach pierwsze tej jesieni opady śniegu zatrzymały żniwa. Tu i ówdzie rolnicy próbowali młócić kukurydzę mimo to, ale bardzo szybko okazywało się, że śnieg całkowicie zatykał sita i klepiska kombajnu.